ارزیابی اثر ویژگی‌های آللوپاتیک گیاه دارویی بالنگو و سرخارگل بر صفات جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه خردل وحشی و یولاف وحشی

برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی گیاهان دارویی به­عنوان ترکیبات آللوشیمیایی در پدیده آللوپاتی شرکت نموده، جوانه­زنی، رشد و تکثیر گیاهان دیگر را تحت تاثیر قرار می­دهند. به­همین دلیل در سال­های اخیر بکارگیری آللوپاتی در مدیریت علف هرز توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است. به­منظور بررسی اثر عصاره آبی بذر بالنگو و سرخارگل بر برخی شاخص­های جوانه­زنی و رشد گیاهچه­ای خردل وحشی و یولاف وحشی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار، در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی شاهد، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو عصاره آبی بذر (بالنگو و سرخارگل) و دو نمونه بذر گیاه (خردل وحشی و یولاف وحشی) و چهار سطح غلظت عصاره آبی بذر (شاهد، 5، 10 و 20 درصد) بود. درصد جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شدند. نتایج تجریه واریانس نشان داد که اثر متقابل عصاره آّبی، گیاه تحت تیمار و غلظت­های مختلف عصاره آبی بر درصد و سرعت جوانه­زنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. نتایج نشان داد که تمام غلظت­های عصاره آبی بذر بالنگو نسبت سرخارگل بر درصد و سرعت جوانه­زنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه علف هرز خردل وحشی و یولاف وحشی اثر بازدارندگی داشت، به­طوری­که با افزایش غلظت عصاره، میزان بازدارندگی افزایش یافت و این افزایش برای یولاف وحشی بیشتر از خردل وحشی بود.